Pomysł wydania dokumentów, nazywanych porozumieniami społecznymi, zrodził się już w 1981 r. Przyświecało mu głębokie, choć jak się rychło miało okazać, złudne przekonanie, że te pisemne zobowiązania, podpisane przez przedstawicieli komunistycznej władzy, stanowią kamienie milowe prowadzące ku nowej rzeczywistości, zrywającej z pojałtańskim porządkiem w Europie Wschodniej, wszechwładzą partii komunistycznej i ubezwłasnowolnieniem całego społeczeństwa. Po raz pierwszy w powojennej historii Polski rządzący w obliczu społecznego sprzeciwu nie uciekli się do przemocy, lecz podjęli rozmowy, których uwieńczeniem były konkretne pisemne zobowiązania. Miliony Polaków przewartościowywały wówczas swoje życie, wykazując skłonność do najdalej idących poświęceń.

W koedycji z Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego