Autorka nadała swej monografii konstrukcję problemową. Zaprezentowała „Tygodnik Powszechny” na tle innych periodyków społeczno-kulturalnych doby stalinizmu w Polsce. Zabieg taki jest uzasadniony, ażeby ukazać całe tło dyskusji prasowej o najważniejszych zagadnieniach politycznych, społecznych i kulturalnych pierwszych lat historii Polski „po wyzwoleniu” przez Armię Czerwoną. Przedstawienie głównych konkurentów „Tygodnika” w zmaganiach o zdobycie ówczesnej inteligencji jest jak najbardziej celowe. Należy pamiętać, że po roku 1947 nacisk na ideologizację całego życia w ówczesnej Polsce był przeogromny i to właśnie w tygodnikach społeczno-kulturalnych dochodziło do kształtowania opinii ówczesnego społeczeństwa, a szczególnie bardziej wykształconej jego części. Był to jednakże jeden tylko z frontów zmagań o „rząd dusz” w Polsce poddanej stalinizacji. […] Monografia została napisana jasnym, komunikatywnym językiem, co jest niewątpliwie jej mocną stroną. Narracja ma charakter zwięzły i ułatwia śledzenie kolejnych poruszanych wątków.

Z recenzji dr. hab. Dariusza Jeziornego